Felsefenin Amaç ve
yöntemi
*Amaç
ve yöntem

Felsefe diğer disiplenlerden sorgulama yöntemiyle ayrılır. Filozoflar,
ilginç, harika veya şaşırtıcı buldukları bir konudaki şüpheleriyle
ilgili anlaşılır örnekler verebilmek için, genellikle sorularını
problemler veya bilmeceler olarak çerçevelendirirler. Bu sorular
genellikle bir inanca ait varsayımlarla veya insanların karar vermek
için kullandıkları yöntemlerle ilgilidir.

Filozoflar problemleri mantıksal bir şekilde ortaya koyarlar. Tarihsel
olarak geleneksek mantıkın kıyaslarını, Frege ve Russell'dan itibaren de
sembolik mantık kullanır ve daha sonra kritik okuma ve fikir
yürütmelerle bir sonuca doğru ilerlerler. Sokrat gibi, tartışmayla, veya
diğerlerinin ileri sürdükleri fikirlere cevap vererek, veya dikkatli
kişisel düşünmeyle cevap ararlar. Filozoflar bu yöntemlerin birbirine
göre üstünlükleirini tartışa gelmişler, örneğin felsefi "çözümlerin"
nesnel, kesin yani gerçeklik hakkında bilgi veren mi; yoksa konuştuğumuz
dilin mantığına açıklık kazandıran veya hatta kişisel terapi mi
olduğunu sorgulamışlardır.

Dil filozofun en önemli aracıdır. Analitik felsefede felsefi yöntemle
ilgili tartışmalar felsefe ve dille ilgiliydi. Kıta Avrupa'sı
felsefesinde de benzer kaygılar vardır. Meta-felsefe, yani felsefenin
felsefesi, felsefi problemlerin, felsefi çözümlerin ve problemden çözüme
gidişteki yöntemlerin doğasını araştırır. Bu tartışmalar aynı zamanda
dil ve yorum üzerine yapılan tartışmalarla da ilgilidir.

Bu tartışmalar da felsefenin konusunu oluşturur çünkü felsefenin kendisi
de felsefi tartışmaların önemli bir parçası olagelmiştir.

Felsefe, yapısalcılık ve rekursivism gibi, parçalar arasındaki ilişkiler
yoluyla da incelenmiştir. Bunun dışında, bilim felsefesi ve biofelsefe